Jak objawia się nadwzroczność u dzieci? Jak leczyć? 27 maja 2024

Nadwzroczność, znana również jako hypermetropia, jest jednym z najczęściej diagnozowanych problemów ze wzrokiem u dzieci. Charakteryzuje się lepszym widzeniem przedmiotów oddalonych niż tych, które znajdują się blisko. Mimo że w wielu przypadkach nadwzroczność może być łagodna i nie wymagać interwencji, w niektórych sytuacjach prowadzi do znaczących problemów z widzeniem, które wpływają na rozwój i codzienne funkcjonowanie dziecka. W tym artykule przyjrzymy się, jak rozpoznać objawy hypermetropia u najmłodszych oraz jakie kroki należy podjąć, aby zapewnić im odpowiednią pomoc i leczenie. Zapraszamy do lektury.

Czym jest nadwzroczność u dzieci?

Nadwzroczność u dzieci, znana także jako dalekowzroczność, to wada refrakcji, w której obrazy skupiają się za siatkówką oka zamiast na niej. Ta specyficzna cecha oka sprawia, że maluchy mają problem z wyraźnym widzeniem obiektów znajdujących się blisko. W większości przypadków dalekowzroczność jest wynikiem kształtu oka lub jego długości osiowej, które nie pozwalają na właściwe ogniskowanie promieni świetlnych na siatkówce.

Warte podkreślenia jest, że obecnie nawet 80% noworodków rodzi się z nadwzrocznością i jest to normalnym zjawiskiem. Zazwyczaj, w miarę jak maluchy rosną, ich oczy naturalnie dostosowują się i poprawia się zdolność do skupiania światła bezpośrednio na siatkówce. W przypadku małych dzieci narząd wzroku dopiero się rozwija, dlatego mogą pojawić się przejściowe problemy z akomodacją. Warto zaznaczyć, że nadwzroczność fizjologiczna powinna samoistnie zaniknąć w przypadku dzieci w wieku 7 lat. Jeśli jednak hypermetropia utrzymuje się dłużej, może wymagać korekcji za pomocą okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych, aby zapobiec dalszym problemom ze wzrokiem. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice regularnie udawali się na badanie wzroku ze swoim dzieckiem.

Polecamy artykuł: Kiedy należy udać się z dzieckiem na badanie wzroku? Po tych objawach poznasz, że Twoje dziecko może mieć wadę wzroku

Jakie są objawy nadwzroczności u dzieci?

Objawy dalekowzroczności u dzieci mogą być niezwykle różnorodne i zauważalne przede wszystkim podczas codziennych czynności i zabawy. Jednym z pierwszych sygnałów, który może zaniepokoić rodziców, jest unikanie przez dziecko aktywności wymagających skupienia wzroku na bliskich odległościach, takich jak czytanie czy rysowanie. Dzieci z wysoką nadwzrocznością często szybko się męczą podczas patrzenia na przedmioty znajdujące się blisko. W wyniku problemów ze wzrokiem pojawia się ból głowy, mrużenie oczu, łzawienie i zaczerwienienie i podwójne widzenie. Rodzic, który zauważy u swojej pociechy te objawy, powinien udać się na konsultację z okulistą.

Czy nadwzroczność u dziecka można wyleczyć?

Jedną z najczęściej spotykanych wad wzroku u maluchów jest nadwzroczność fizjologiczna. W takim przypadku wadę wzroku należy kontrolować regularnie. Ze względu na swój charakter może ustąpić naturalnie, mówimy wtedy o procesie emmetropizacji. U większości maluchów mijają do 3 roku życia. Zdarza się, że zanika dopiero kiedy skończą 6-7 lat. W przypadku dalekowzroczności o innym podłożu (może być to nadwzroczność funkcjonalna lub nadwzroczność patologiczna) koryguje się ją u dzieci poprzez przepisanie odpowiednich okularów lub soczewek kontaktowych (zwłaszcza u nieco starszych pociech).

Jakie badania wykonać w przypadku nadwzroczności u dzieci?

Diagnozowanie hypermetropia u dzieci wymaga szczegółowych badań okulistycznych, zwłaszcza że maluchy często nie są w stanie jasno opisać swoich problemów ze wzrokiem. Pierwszym krokiem jest przeprowadzenie badania refrakcji, które pozwala określić, czy dziecko cierpi na dalekowzroczność lub inne problemy wzrokowe. Okulista stosuje zestaw soczewek i pyta malucha, który z prezentowanych obrazów jest bardziej ostry. Często stosuje się także krople do oczu, które tymczasowo paraliżują zdolność do akomodacji, umożliwiając dokładniejsze zmierzenie wady wzroku. Chociaż ich aplikacja może być dla dziecka nieprzyjemna, samo badanie jest bezbolesne i trwa krótko. Ważną rolę odgrywają badania przesiewowe przeprowadzane w szpitalach zaraz po narodzinach, które mogą wykryć wady budowy oka lub nietypową reakcję źrenic. Regularne kontrole u pediatry, włączając w to ocenę ostrości wzroku poprzez testy z literkami, również są istotne, aby na wczesnym etapie rozpoznać ewentualne trudności w widzeniu.

Czy dalekowzroczność występuje tylko u dzieci?

Dalekowzroczność, zwana również nadwzrocznością, choć najczęściej kojarzona jest z małymi dziećmi, w rzeczywistości może dotyczyć osób w każdym wieku. W pierwszych latach życia mamy do czynienia z tzw. nadwzrocznością fizjologiczną, która zazwyczaj ustępuje w miarę rozwoju gałki ocznej. Jednak dalekowzroczność nie jest zjawiskiem ograniczonym tylko do najmłodszych. U dorosłych, zwłaszcza po 40. roku życia, nadwzroczność może rozwijać się w wyniku zmian w budowie rogówki lub kształcie gałki ocznej. Podobnie jak u dzieci hypermetropia objawia się trudnościami z wyraźnym widzeniem przedmiotów znajdujących się blisko. Do charakterystycznych objawów można zaliczyć bóle głowy czy uczucie piasku pod powiekami. Leczenie dalekowzroczności u dorosłych zazwyczaj polega na stosowaniu okularów korekcyjnych lub szkieł kontaktowych, których moc dobierana jest przez specjalistę.

Przeczytaj nasze wpisy powiązane: 

• Jak prawidłowo dobrać okulary dla dziecka?

• Okulary przeciwsłoneczne dla dzieci i niemowląt – czym kierować się podczas wyboru?

• Twoje dziecko mruży lub często pociera oczy? Dowiedz się, co to oznacza!